بررسی اثر میکروویو بر روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی سطح ایلمنیت

در این پژوهش از انرژی میکروویو برای اصلاح ویژگ ی­های فیزیکوشیمیایی سطح ایلمنیت و بهبود قابلیت شناورسازی آن استفاده شد. نتیجه­ های آنالیز xps نشان داد که پس از تابش میکروویو در اثر اکسایش fe2+ به fe3+ میزان یون­های fe3+از 5/48 درصد به 66 درصد افزایش یافت. در اثر این فرایند، اکسایش پتانسیل زتای سطح ایلمنیت کاهش یافت؛ به طوری­ که نقطه ایزوالکتریک آن از 4/5ph= به 0/3ph= تغییر پیدا کرد. افزایش میزان یون­هایfe3+ در سطح، باعث افزایش میزان جذب یون ­های اولئات و در نتیجه تشکیل اولئات آهن فریک پایدار می­ شد. بیشترین مقدار جذب اولئات در 7-6ph= اتفاق افتاد که در اثر آن زاویه تماس ایلمنیت پس از تابش میکروویو از 0/74 درجه به 8/78 درجه افزایش می ­یافت. پس از جذب اولئات پتانسیل زتا نیز برای ایلمنیت پیش و پس  از تابش به ترتیب 3/66- و 1/78- میلی­ ولت به دست آمد. بنابراین تغییر ویژگی­ های فیزیکوشیمیایی صورت گرفته پس از تابش میکروویو در سطح ایلمنیت منجر به افزایش آب گریزی و سرانجام افزایش قابلیت شناورسازی ایلمنیت در بازه­ ی گستره ­ای از ph شد.در این پژوهش از انرژی میکروویو برای اصلاح ویژگی­های فیزیکوشیمیایی سطح ایلمنیت و بهبود قابلیت شناورسازی آن استفاده شد. نتیجه­ های آنالیز xpsنشان داد که پس از تابش میکروویو در اثر اکسایش fe2+ به fe3+میزان یون­های fe3+از 5/48 درصد به 66 درصد افزایش یافت. در اثر این فرایند، اکسایش پتانسیل زتای سطح ایلمنیت کاهش یافت؛ به طوری­ که نقطه ایزوالکتریک آن از 4/5ph= به 0/3ph= تغییر پیدا کرد. افزایش میزان یون­ هایfe3+ در سطح، باعث افزایش میزان جذب یون­های اولئات و در نتیجه تشکیل اولئات آهن فریک پایدار می ­شد. بیشترین مقدار جذب اولئات در 7-6ph= اتفاق افتاد که در اثر آن زاویه تماس ایلمنیت پس از تابش میکروویو از 0/74 درجه به 8/78 درجه افزایش می ­یافت. پس از جذب اولئات پتانسیل زتا نیز برای ایلمنیت پیش و پس  از تابش به ترتیب 3/66- و 1/78- میلی­ ولت به دست آمد. بنابراین تغییر ویژگی­ های فیزیکوشیمیایی صورت گرفته پس از تابش میکروویو در سطح ایلمنیت منجر به افزایش آب گریزی و سرانجام افزایش قابلیت شناورسازی ایلمنیت در بازه­ی گستره ­ای از ph شد.